Meer van Beloved Daughter:
Meer van Beloved Daughter:
Een van de kernbegrippen in het boek Leviticus is: heiligheid. En de lat ligt hoog! God zegt heel simpel tegen Israël: 'Wees heilig, want ik ben heilig' (11:44-45; 19:2; 20:26). Dit is een opdracht om daadwerkelijk op een goede manier te leven. Om ervoor te zorgen dat Israël weet hoe het die opdracht kan vervullen, geeft God zijn regels en voorschriften. De regels in Leviticus zijn dus niet alleen nauw verbonden met Gods heiligheid, maar ook met Israëls welzijn.
Israël moet een heilig volk zijn, dat wil zeggen: een volk dat aan God is gewijd. Een heilig volk voor een heilige God, een volk dat anders is voor een God die anders is. Door hun levensstijl moeten de Israëlieten laten zien dat ze het 'eigendom' zijn van de God die hen uit Egypte heeft bevrijd, en door de woestijn met hen mee is getrokken naar het beloofde land. Hij verscheen volgens het boek Exodus in de vorm van een vuur- en wolkkolom, en woonde te midden van zijn volk in de ontmoetingstent, die ook wel de tabernakel wordt genoemd.
Letterlijk betekent tabernakel: tentwoning. Het woord zegt al wat het is: Gods huis in de vorm van een tent. Deze tent werd opgebouwd in het tentenkamp van de Israëlieten. Aan alle vier de zijden van de tabernakel waren drie stammen van Israël gelegerd. In de tentwoning stonden diverse voorwerpen die nodig waren voor de dienst aan God. Volgens het boek Exodus liet God zelf aan Mozes het ontwerp zien van de tabernakel en de voorwerpen die daarin moesten komen (Ex. 25:9). Misschien wel het allerbelangrijkste voorwerp in deze tent was de 'ark', een kist met de stenen platen met de tekst van de tien geboden. Toen de Israëlieten de tabernakel en alle voorwerpen volgens de voorschriften hadden gemaakt, nam God zijn intrek in dit heiligdom (Ex. 40:34-38).
Within the Holy Place of the tabernacle, there was an inner room called the Holy of Holies, or the Most Holy Place. Judging from its name, we can see that it was a most sacred room, a place no ordinary person could enter. It was God’s special dwelling place in the midst of His people. During the Israelites’ wanderings in the wilderness, God appeared as a pillar of cloud or fire in and above the Holy of Holies. The Holy of Holies was a perfect cube — its length, width and height were all equal to 15 feet.
A thick curtain separated the Holy of Holies from the Holy Place. This curtain, known as the “veil,” was made of fine linen and blue, purple and scarlet yarn. There were figures of cherubim (angels) embroidered onto it. Cherubim, spirits who serve God, were in the presence of God to demonstrate His almighty power and majesty. They also guarded the throne of God. These cherubim were also on the innermost layer of covering of the tent. If one looked upward, they would see the cherubim figures.
The word “veil” in Hebrew means a screen, divider or separator that hides. What was this curtain hiding? Essentially, it was shielding a holy God from sinful man. Whoever entered into the Holy of Holies was entering the very presence of God. In fact, anyone except the high priest who entered the Holy of Holies would die. Even the high priest, God’s chosen mediator with His people, could only pass through the veil and enter this sacred dwelling once a year, on a prescribed day called the Day of Atonement.
The picture of the veil was that of a barrier between man and God, showing man that the holiness of God could not be trifled with. God’s eyes are too pure to look on evil and He can tolerate no sin (Habakkuk 1:13). The veil was a barrier to make sure that man could not carelessly and irreverently enter into God’s awesome presence. Even as the high priest entered the Holy of Holies on the Day of Atonement, he had to make some meticulous preparations: He had to wash himself, put on special clothing, bring burning incense to let the smoke cover his eyes from a direct view of God, and bring blood with him to make atonement for sins.
“But only the high priest entered the inner room, and that only once a year, and never without blood, which he offered for himself and for the sins the people had committed in ignorance.” (Hebrews 9:7)
So the presence of God remained shielded from man behind a thick curtain during the history of Israel. However, Jesus’ sacrificial death on the cross changed that. When He died, the curtain in the Jerusalem temple was torn in half, from the top to the bottom. Only God could have carried out such an incredible feat because the veil was too high for human hands to have reached it, and too thick to have torn it. (The Jerusalem temple, a replica of the wilderness tabernacle, had a curtain that was about 60 feet in height, 30 feet in width and four inches thick.) Furthermore, it was torn from top down, meaning this act must have come from above.
As the veil was torn, the Holy of Holies was exposed. God’s presence was now accessible to all. Shocking as this may have been to the priests ministering in the temple that day, it is indeed good news to us as believers, because we know that Jesus’ death has atoned for our sins and made us right before God. The torn veil illustrated Jesus’ body broken for us, opening the way for us to come to God. As Jesus cried out “It is finished!” on the cross, He was indeed proclaiming that God’s redemptive plan was now complete. The age of animal offerings was over. The ultimate offering had been sacrificed.
We can now boldly enter into God’s presence, “the inner sanctuary behind the curtain, where Jesus, who went before us, has entered on our behalf.” (Hebrews 6:19-20)
“Therefore, brothers, since we have confidence to enter the Most Holy Place by the blood of Jesus, by a new and living way opened for us through the curtain, that is, his body …let us draw near to God with a sincere heart in full assurance of faith.” (Hebrews 10:19-22)
The Holy of Holies is a representation of heaven itself, God’s dwelling place, which we have access now through Christ. In Revelations, John’s vision of heaven — the New Jerusalem — also was a perfect square, just as the Holy of Holies was (Revelation 21:16).
“For Christ did not enter a man-made sanctuary that was only a copy of the true one; he entered heaven itself, now to appear for us in God’s presence. Nor did he enter heaven to offer himself again and again, the way the high priest enters the Most Holy Place every year with blood that is not his own. …But now he has appeared once for all at the end of the ages to do away with sin by the sacrifice of himself.” (Hebrews 9:24-26)
The components of the tabernacle:
Previous: Golden Altar of Incense |
The components of the tabernacle:
Een van de kernbegrippen in het boek Leviticus is: heiligheid. En de lat ligt hoog! God zegt heel simpel tegen Israël: 'Wees heilig, want ik ben heilig' (11:44-45; 19:2; 20:26). Dit is een opdracht om daadwerkelijk op een goede manier te leven. Om ervoor te zorgen dat Israël weet hoe het die opdracht kan vervullen, geeft God zijn regels en voorschriften. De regels in Leviticus zijn dus niet alleen nauw verbonden met Gods heiligheid, maar ook met Israëls welzijn.
Israël moet een heilig volk zijn, dat wil zeggen: een volk dat aan God is gewijd. Een heilig volk voor een heilige God, een volk dat anders is voor een God die anders is. Door hun levensstijl moeten de Israëlieten laten zien dat ze het 'eigendom' zijn van de God die hen uit Egypte heeft bevrijd, en door de woestijn met hen mee is getrokken naar het beloofde land. Hij verscheen volgens het boek Exodus in de vorm van een vuur- en wolkkolom, en woonde te midden van zijn volk in de ontmoetingstent, die ook wel de tabernakel wordt genoemd.
Letterlijk betekent tabernakel: tentwoning. Het woord zegt al wat het is: Gods huis in de vorm van een tent. Deze tent werd opgebouwd in het tentenkamp van de Israëlieten. Aan alle vier de zijden van de tabernakel waren drie stammen van Israël gelegerd. In de tentwoning stonden diverse voorwerpen die nodig waren voor de dienst aan God. Volgens het boek Exodus liet God zelf aan Mozes het ontwerp zien van de tabernakel en de voorwerpen die daarin moesten komen (Ex. 25:9). Misschien wel het allerbelangrijkste voorwerp in deze tent was de 'ark', een kist met de stenen platen met de tekst van de tien geboden. Toen de Israëlieten de tabernakel en alle voorwerpen volgens de voorschriften hadden gemaakt, nam God zijn intrek in dit heiligdom (Ex. 40:34-38).
Ik kom in uw heiligdom binnen,
Ik kom in uw heiligdom binnen,
't voorhangsel ga ik voorbij.
Ik breng U mijn offer, een zoete geur,
vrucht van wat U deed in mij.
Mijn mond brengt een offer van lof, Heer.
't Gaat nu alleen om uw eer.
't Reukwerk van mijn lofgezang
stijgt op in uw woning.
Ik kniel voor de troon van mijn Koning.
Samen met mijn stem
hef ik ook mijn handen op tot U,
het loflied komt diep uit mijn hart.
Lofprijs, aanbidding, glorie en kracht komen U toe,
God van 't heelal voor eeuwig.
Lofprijs, aanbidding, glorie en krach
t komen U toe, God van 't heelal.
(c) Thankyou Music Ned. tekst: JmeO
I worship You, Almighty God
I worship You, Almighty God
There is none like You
I worship You, O Prince of Peace
That is what I want to do
I give You prais
e For You are my righteousness
I worship You, Almighty God
There is none like You
There is none like You
There is none like You
Don Moen
Van het begrip is voor het eerst sprake in hoofdstuk 26 van bijbelboek Exodus. De plek mocht alleen door de hogepriester bezocht worden. Dat gebeurde elk jaar één keer, op Grote Verzoendag. Hij moest het bloed der verzoening op de ark des verbonds sprenkelen. Het kon bereikt worden via de ‘Voorhof’ en het ‘Heilige’, beide afgescheiden door een gordijn, het ‘voorhangsel’.
Het Heilige der Heiligen was ook de plek waar God woonde. Tegen Mozes zei God dat de te vervaardigen Tabernakel een spiegel van zijn eigen huis was.
In de ruimte stonden twee indrukwekkende cherubs, houten beelden, vermoedelijk van engelen. Ze waren circa 5 meter hoog (10 el; een el is ongeveer een halve meter). Hun vleugels waren circa 2,5 meter breed.
Volgens de joodse heilige geschriften werd onder de cherubs de ark des verbonds bewaard. In de tabernakel stonden de voeten van de cherubs op het ‘verzoendeksel’ van de ark.
In Ethiopië hebben kerken nog altijd een heilig kubusvormig deel, dat het ‘allerheiligste’ wordt genoemd. Dit deel is alleen toegankelijk voor de priester.
Niet te verwarren met het ‘allerheiligste’ waarmee in het christendom de hostie wordt bedoeld.
Model van het tabernakel met aan de achterzijde het Heilige der Heiligen.
Het Heilige der Heiligen
Het Heilige der Heiligen is in de Hebreeuwse Bijbel de plaats waar de Ark van het Verbond was geplaatst in de Tabernakel. Later, in de Joodse Tempel, was ook een Heilige der Heiligen waar eveneens de Ark werd geplaatst. De woonplaats van God in de hemel wordt ook het Heilige der Heiligen genoemd. Volgens de geschiedenis zei God tegen Mozes, toen hij de bouwplannen voor de tabernakel bekend maakte, dat dit een soort 'schaduwbeeld of afspiegeling' beschreef van zijn eigenlijke woonplaats in de hemel.
Het Heilige der Heiligen, kubusvormig en afgescheiden door een gordijn of voorhang van de rest van de tabernakel/tempel mocht slechts een keer per jaar bezocht worden door de hogepriester die dan het zoenoffer voor de zonden van het volk van Israël bracht.
In de Ethiopische kerken is in het centrum een kubusvormig allerheiligste, dat alleen door de priester mag worden betreden. Dit is een voortzetting van het Heilige der heiligen in de Joodse tempel.
De benaming Heilige der Heiligen is ontstaan door letterlijke vertaling uit het Hebreeuws. Een betere vertaling is: Allerheiligste.In het christendom heeft Christus symbolisch de voorhang verwijderd door zijn zoenoffer aan het kruis zodat iedereen volgens deze visie toegang krijgt tot het Heilige der Heiligen en tot God kan naderen. De evangeliën van Mattheüs, Marcus en Lucas melden dat, op het moment van het sterven van Jezus aan het kruis, het voorhangsel van de tempel scheurde. Dit is bijzonder, omdat het voorhangsel iets heiligs was en zeker niet door mensen doorgescheurd zou worden. Mattheus en Marcus schrijven zelfs dat het voorhangsel van boven tot onder scheurde, wat zou kunnen wijzen op Goddelijk ingrijpen. Door het sterven van Jezus werd het Heilige der Heiligen voor de mens toegankelijk.
Bron: Wikipedia
Plattegrond van het tabernakel met links het Heilige der Heiligen
Revelation Song
Worthy is the Lamb who was slain
Holy, holy is He
Sing a new song to Him who sits on
Heaven's mercy seat
Worthy is the Lamb who was slain
Holy, holy is He
Sing a new song
to Him who sits on
Heaven's mercy seat
Holy, holy, holy is the Lord God Almighty
Who was and is and is to come
With all creation I sing
praise to the King of kings
You are my everything
and I will adore You
Clothed in rainbows of living color
Flashes of lighting rolls of thunder
Blessing and honor strength
and glory and power be
To You the only wise King
Holy, holy, holy is the Lord God Almighty
Who was and is and is to come
With all creation I sing
praise to the King of kings
You are my everything
and I will adore You
Filled with wonder
awestruck wonder
At the mention of Your name
Jesus Your name is power,
breath and living water
Such a marvelous mystery
Oh, You're worthy, mystery
You are worthy
Holy, holy, holy is the Lord God Almighty
Who was and is and is to come
With all creation I sing
praise to the King of kings
You are my everything
and I will adore You,
I will adore You
Kari Jobe
Holy is our King
Angels gather round your throne
And around your throne they bring
Praises to the Living Word
To the awesome One they sing [
Crying Holy... Holy... Holy... Is our King.
Elders bowing at your feet
And at your feet, they bend their knees.
All creatures on the earth below
Bow before you now.
Crying Holy... Holy...
Holy... Is our King.
Rick Pino
Worthy
Worthy Worthy Worthy
To receive our praise
Holy Holy Holy
You’re the Son of God
You are awesome
God of power
Lord of glory
Come and fill this place
Awesome
Power
Glory
Fill this place
You are awesome
Power
Glory
Fill this place
Holy Holy Holy
You are awesome
Come and fill this place
You are awesome
God of mercy
God of righteousness
God of salvation
Paul Wilbur